Het Dikke Torentje

Sinds september 2021 is het eigendom van Rijksmonument Het Dikke Torentje in handen van twee ondernemers uit Soest. Rutger van Uden en Iko Claassens spreken over Love at first sight, want dat was het! Het Dikke Torentje midden in de prachtige polder van Eemnes doet met haar rijke historie en het markante karakter het hart van de twee heren sneller kloppen.

“Het is voor ons altijd al een droom geweest om een authentieke evenementenlocatie te exploiteren, maar dat Het Dikke Torentje op ons pad is gekomen maakt het wel heel bijzonder, zeggen Rutger en Iko”. Vanuit onze jarenlange ervaring in de evenementenbranche is Het Dikke Torentje een nieuwe stap, maar ook een logische.

Het Team van Het Dikke Torentje staat klaar om van elk evenement een onvergetelijke dag te maken. Eentje met een gouden randje!

De Sint Pieterskerk van Eemnes-binnen beter bekend als Het Dikke Torentje, werd tussen 1439 en 1491 gebouwd na de afscheiding van Eembrugge waartoe Binnendijk voorheen behoorde. Het Dikke Torentje is destijds gekocht door een groep particulieren die dergelijke monumentale panden in Nederland kopen om ze vervolgens te restaureren. Het is een cultureel erfgoed, in 1970 geregistreerd als Rijksmonument, met een commerciële bestemming dat nu op verantwoorde wijze wordt onderhouden.

Het Dikke Torentje kenmerkt zich door de laatgotisch bakstenen met een éénbeukig schip waarin een houten tongewelf zit. Het heeft een smaller diep koor aan de oostzijde en een kleine zware toren aan de westzijde. In deze toren bevindt zich de korfboog-vormige ingangen.

In 1637 maakte Everhardus Splinter, klokkengieter in Enkhuizen, twee bronzen klokken voor de kerk. Een bijzonder detail is, dat de Pieterskerk in Eemnes de enige plaats in Nederland is waar nog een twee-gelui van Everhardus Splinter te vinden zijn in de authentieke ophanging van dit gelui.

Het smeedijzeren uurwerk in de toren dateert  uit 1638 en is een uniek exemplaar daar er in Nederland geen identiek gesmeed uurwerk meer wordt aangetroffen. Tegenwoordig staat dit uurwerk in de hal van het Gemeentehuis van Eemnes. In de kerk staan onder andere het gestoelte van de ambachtsheer van Eemnes. Deze had vanaf 1714 tot in het begin van de 20ᵉ eeuw het recht tot aanstelling van de predikant. Ook zijn de banken, gedateerd rond 1800, van de bewoners van de hofsteden Groeneveld en Drakenburg nog in het schip aanwezig. Toen rond 1900 Koningin-moeder Emma regelmatig in de Pieterskerk wilde gaan kerken werd ook daarvoor een familiebank ontworpen en geplaatst.

In vrijwel de gehele 19e eeuw was de onderhoudstoestand van de kerk zeer slecht. In 1883 werd er met financiële hulp van de toenmalige ambachtsheer veel gerepareerd, maar niet voldoende. Koningin moeder Emma gaf in 1900 aan dat zij wel een deel van de verdere restauraties (anoniem) wilde bekostigen.

In 1921 brak er naast de kerk brand uit, die via het dak oversloeg, en helaas het interieur van de kerk verwoestte. Slechts het losse meubilair en de muren van het kerkgebouw bleven gespaard. De toren bleef vrijwel geheel gespaard.

In 2011 is ‘Het Dikke Torentje’ gekocht door een groep particulieren die dergelijke monumentale panden in Nederland kopen om ze vervolgens te restaureren. Het Dikke Torentje is een cultureel erfgoed, in 1970 geregistreerd als Rijksmonument, met een commerciële bestemming dat nu op verantwoorde wijze wordt onderhouden.